Enkelbreuken
Jaarlijks lopen bijna 30.000 mensen een enkelbreuk op in Nederland. Meestal ontstaat een enkelbreuk ten gevolge van een sportblessure of ongeval. Veel breuken kunnen met gips worden behandeld, mits de stand goed is. De enkel is een complex gewricht waar de helft van het lichaamsgewicht op drukt. Een kleine vervorming hiervan kan snel leiden tot slijtage van het kraakbeen in het gewricht.
Het enkelgewicht bestaat uit de onderzijde van het scheenbeen (Tibia), het kuitbeen (Fibula) en het sprongbeen (Talus). Deze zijn onderling met elkaar verbonden door stevige banden. Aan de binnen- en buitenzijde houden enkelbanden het gewricht op zijn plek. Tussen het scheenbeen en kuitbeen bevindt zich een nog ander sterk bindweefselvlies: de Syndesmose. Deze verbinding zorgt er voor dat het kuitbeen en scheenbeen niet kunnen wijken en is daardoor belangrijk voor de onderlinge samenhang van het gewricht. Wanneer deze verbinding ook beschadigd is, zal de genezingsduur na een breuk langer zijn.
Behandeling
De behandeling van een enkelbreuk hangt af van veel verschillende factoren. Op deze website leest u onder het menu "Enkelbreuk" over de verschillende behandelingen en nabehandelingen.
De behandeling van enkelbreuken is altijd maatwerk en wordt altijd in goed overleg met de patiënt en familie genomen. Het kan dus voorkomen dat verschillende traumachirurgen, orthopeden of ziekenhuizen soms tot een ander behandelvoorstel komen.